De labradoodle is één van de populairste honden kruisingen. Deze sociale viervoeter is een kruising tussen de labrador retriever en de poedel. De labradoodle is al ruim dertig jaar een populaire gezinshond, maar wordt door de oorspronkelijke fokker het ‘monster van Frankenstein’ genoemd. Hoe dat precies zit, lees je in dit artikel.
De labradoodle is niet erkend door de Fédération Cynologique Internationale (FCI). Dit betekent dat de labradoodle geen ras is en dus ook geen rasstandaard heeft. De uiterlijke kenmerken en het karakter van de hond staan niet vastgesteld. Hierdoor verschillen labradoodles vaak van elkaar.
Karakter
Zoals gezegd is de labradoodle het resultaat van een kruising tussen de labrador en de poedel. Dat zie je ook terug in de karaktereigenschappen van deze viervoeter. Labradoodles zijn over het algemeen lieve honden met een vriendelijk karakter. Ze kunnen prima overweg met kinderen en passen goed in een gezin.
Met deze sociale viervoeter haal je een energieke en intelligente hond in huis. Het is dus belangrijk om hem voldoende fysieke en mentale uitdaging te bieden. Dit doe je bijvoorbeeld door gehoorzaamheidsoefeningen met hem te doen, mentale spellen te spelen of een hondensport te beoefenen. Agility, dogdance, speuren… hij vindt het allemaal geweldig.
Herkomst
De eerste labradoodles werden in 1989 gefokt door de Australiër Wally Conron. Hij werkte als fokker voor de Royal Victorian Guide Dog Association toen hij een verzoek kreeg van een koppel uit Hawaii. Een blinde vrouw wilde graag een geleidehond, maar haar man was allergisch voor honden. Conron kwam met het plan om een poedel op te leiden als geleidehond. De poedel staat er namelijk om bekend nauwelijks te veharen. Helaas bleek de poedel door zijn temperament niet helemaal geschikt om als geleidehond te dienen. Daarop besloot Conron de poedel te kruisen met de labrador retriever. Dit hondenras heeft een hoge will to please en is goed trainbaar.
Het eerste nestje labradoodles leverde drie pups op, waarvan er één geschikt bleek voor het koppel. De andere twee pups waren ook geschikt om aan de slag te gaan als geleidehond, maar niemand wilde de kruising hebben. Conron zocht daarom de media op om te vertellen over de ‘allergievriendelijke’ labradoodle. En met succes… de interesse voor de kruising was gewekt.
De vraag naar labradoodles was plotseling groot. Zelfs Obama zei in een persconferentie te overwegen een labradoodle aan te schaffen voor zijn allergische dochter. Fokkers schoten door de jaren heen als paddestoelen uit de grond tot ongenoegen van Conron. Hij noemde de labradoodle in een interview met de Australische nieuwszender ABC het ‘monster van Frankenstein’. Volgens hem lopen er tegenwoordig veel labradoodles rond met gezondheidsproblemen. Toch is de kruising vandaag de dag nog steeds ongekend populair.
Verschil labradoodle en Australian labradoodle
In feite zijn er eigenlijk twee verschillende soorten labradoodles: de ‘standaard’ labradoodle en de Australian labradoodle. Ondanks een aantal gelijkenissen zijn er veel verschillen tussen beide varianten.
Pups van een labrador en een poedel worden de eerste generatie (F1) labradoodles genoemd. Wanneer je twee labradoodles van de eerste generatie met elkaar kruist ontstaat er een tweede generatie (F2), et cetera. In het DNA van labradoodles vind je dus alleen sporen van de poedel en de labrador retriever. Niet alle labradoodles zijn allergievriendelijk. Er worden daarom regelmatig labradoodles met poedels gekruist om pups met een betere vacht te creëren. Deze generatie wordt F1B genoemd en bestaat voor 75% procent uit poedel.
Om het karakter en de vacht van de kruising te verbeteren is men zorgvuldig verder gaan fokken. Het resultaat? De Austalian labradoodle. Meerdere hondenrassen spelen een rol in de ontwikkeling van de Australian labradoodle, waaronder de Ierse waterspaniel, de curly-coated retriever, de Amerikaanse en Engelse cocker spaniel en natuurlijk de labrador en poedel. Om een Australian labradoodle een echte Australian labradoodle te mogen noemen, moeten fokkers zich aan verschillende regels houden. Het fokproces is een stuk ingewikkelder dan die van standaard labradoodles. Hierdoor kost een Australian labradoodle puppy over het algemeen ook meer.
Het grootste verschil tussen de standaard labradoodle en de Australian labradoodle is dat laatstgenoemde allergievriendelijk is. Mensen die normaal gesproken allergisch reageren op honden blijken bijna altijd goed te reageren op Australian labradoodles. Ook de standaard labradoodle staat erom bekend nauwelijks te verharen, maar uit praktijk blijkt dat lang niet alle pups uit een nestje allergievriendelijk zijn.
Ook qua karakter verschillen de twee soorten labradoodles van elkaar. Beide soorten zijn vriendelijk en sociaal, maar de Australian labradoodle is over het algemeen iets kalmer van aard en is makkelijker te trainen.
Labradoodle kopen
Bedenk voor de aanschaf van een labradoodle goed of deze hond bij je levenstijl past. Deze sociale en energieke hond vereist elke dag veel aandacht en heeft baat bij een goede training en consequente opvoeding. Ben je allergisch voor honden? Dan is de Australian labradoodle absoluut de betere keuze.
Door de grote vraag naar labradoodles worden sommige puppy’s op een onverantwoorde manier gefokt. Breng daarom altijd meerdere bezoeken aan de fokker, maak kennis met de ouderdieren en vraag naar de uitslagen van eventuele gezondheidsonderzoeken.