Karakter
De Rhodesian ridgeback is een zelfstandige hond met vriendelijk karakter. Het ras staat erom bekend zich sterk te hechten aan zijn baas en diens gezin. Vaak is één persoon binnen het gezin zijn favoriet. Als hij onraad meent te bespeuren, treedt de Rhodesian ridgeback op als waakhond. Hij blaft alleen als daar aanleiding toe is. Bij dringend gevaar doet deze hond er alles aan om zijn gezin te beschermen. Over het algemeen kunnen ridgebacks goed overweg met kinderen. Tegenover vreemden stelt de ridgeback zich vaak terughoudend op. Het is wat dat betreft niet echt een allemansvriend.
De band met de baas is voor de Rhodesian ridgeback erg belangrijk. De hond moet met respect behandeld worden en de baas kunnen vertrouwen. Rhodesian ridgebacks zijn gevoelige honden, die negatieve ervaringen niet snel zullen vergeten. Het ras heeft baat bij een duidelijke, consequente opvoeding, maar dan wel op een positieve manier. De Rhodesian ridgeback is een intelligente hond en is in staat om snel nieuwe dingen te leren.
De Rhodesian ridgeback maakt graag wandelingen en houdt van rennen en spelen, maar deze hond vindt het ook heerlijk om te luieren op een zacht hondenbed. Het ras wordt door baasjes vaak omschreven als een hond die liever lui dan moe is. Ridgebacks liggen graag in de zon of op warme plekken in het huis, zoals in de buurt (of tegen) de verwarming. Aan regen en kou hebben ze echt een hekel. Dit kan met het Nederlandse klimaat soms best een uitdaging zijn.
Geschiedenis
De Rhodesian ridgeback komt oorspronkelijk uit Zuidelijk Afrika. Kolonisten brachten in de zeventiende eeuw verschillende Europese hondenrassen met zich mee naar Afrika. Deze rassen werden gekruist met de inheemse honden om ze zo bestand te maken tegen lokale plagen.
Ook de Nederlander Cornelis van Rooijen bezat honden. Hij gebruikte zijn honden om in het toenmalige Rhodesië op groot wild, zoals leeuwen, te jagen. Rond 1879 kwam hij in contact met Charles Helm, die twee teven bezat. Van Rooijen kruiste zijn honden met de teven van Helm en zo ontstond een nieuw soort jachthond. Deze honden hadden een opvallend kenmerk. Over de gehele lengte van de rug liep namelijk een streep van haar die in de tegengestelde richting groeide.
Van Rooijen was erg te spreken over zijn creatie en besloot het ras te perfectioneren door de honden met andere rassen te kruisen. Mogelijk hebben onder andere de greyhound, collie en diverse terriërs een rol gespeeld bij de ontwikkeling van het ras. Uiteindelijk ontstond hierdoor de snelle en dappere jachthond die we vandaag de dag kennen als de Rhodesian ridgeback. Het ras werd in 1926 voor het eerst officieel erkend door de Kennel Union of Southern Africa.
Verzorging en gezondheid
De Rhodesian ridgeback heeft niet veel vachtverzorging nodig. Ridgebacks verliezen relatief weinig haren en de vacht hoeft slechts regelmatig even kort geborsteld te worden. Je kunt de vacht ook schoon maken met een vochtige doek. Houd de oren, de ogen en het gebit goed schoon om ontstekingen te voorkomen.
Bij het ras kunnen een aantal erfelijke aandoeningen voorkomen, waaronder heupdysplasie, elleboogdysplasie en dermoïd sinus. Vraag bij de aanschaf van een pup altijd aan de fokker of de ouderdieren zijn getest en vrij zijn bevonden van aandoeningen die erfelijk kunnen zijn.