Karakter
De pekingees is een zelfstandige hond met een pittig karakter. Het ras bouwt meestal met één persoon een hele hechte band op. Met zijn favoriete persoon wil de pekingees het liefst zoveel mogelijk tijd spenderen. Het is echter niet bepaald een schoothondje. Hij heeft het namelijk al snel erg warm vanwege zijn dikke vacht.
De pekingees is niet per se een grote kindervriend. Hij wordt niet graag als speeltje behandeld en gaat jonge, drukke kinderen dus liever uit de weg. Een rustig huishouden is wat dat betreft een betere match. Hij kan binnenhuis wel goed overweg met andere (kleine) honden en huisdieren, waaronder katten.
De pekingees is behoorlijk eigenwijs. Hij heeft een eigen wil en zal zijn ongenoegen uiten wanneer hij het oneens is. Het is dan ook geen makkelijke hond om te trainen. Met een consequente opvoeding en positieve aanpak kom je gelukkig wel een heel eind. De pekingees wordt graag met respect behandeld. Een onvriendelijke actie zal hij niet vergeten.
Je zal het misschien niet direct verwachten, maar in deze kleine viervoeter schuilt een echte waakhond. Indringers worden direct opgemerkt en de baas zal met een hoop kabaal op de hoogte worden gesteld. Pekingezen zijn van nature terughoudend richting vreemden en hebben de neiging hun baas te beschermen. Met een goede socialisatie voorkom je probleemgedrag.
De pekingees gaat graag met zijn baas op stap. Het maken van wandelingen vindt hij heerlijk, maar je hoeft zeker geen uren met hem op stap. De pekingees heeft namelijk relatief weinig beweging nodig. Houd de wandelingen op warme dagen kort. Het ras staat er namelijk om bekend niet goed tegen hitte te kunnen.
Geschiedenis
De pekingees komt oorspronkelijk uit het China. Er is niet veel bekend over het onstaan van het ras. De honden werden gefokt om de keizer en andere leden van het keizerlijk hof gezelschap te houden.
In 1860, tijdens de Tweede Opiumoorlog, bestormden Franse en Engelse troepen het Oude Zomerpaleis in Peking. Een Britse soldaat trof in het verwoeste paleis enkele pekingezen. Deze pekingezen kwamen uiteindelijk bij hooggeplaatste Britten terecht. Er werd zelfs een pekingees geschonken aan koningin Victoria. Een geschilderd portret van ‘Looty’, zoals zij de hond noemde, heeft jarenlang in het Windsor Castle gehangen. Het einde van het Chinese Keizerrijk in 1911 betekende ook het einde voor de pekingees in China. Gelukkig was het ras in het Westen inmiddels behoorlijk populair en zodoende bestaat de pekingees vandaag de dag nog steeds.
Verzorging en gezondheid
De dubbele vacht van de pekingees vraagt om veel verzorging. De vacht moet minstens één keer per week uitgebreid geborsteld worden. Als dit niet gebeurt, ontstaan er klitten en dit kan pijnlijk zijn voor de hond. Het is ook belangrijk om de huidplooien in het gezicht goed schoon te houden om ontstekingen te voorkomen.
De pekingees kampt met een aantal gezondheidsproblemen. Door zijn platte snuit kan hij last krijgen van ademhalingsproblemen. Ook is het ras gevoelig voor verschillende oogaandoeningen. Een pekingees puppy aanschaffen? Ga dan voor een verantwoorde fokker.