Karakter
De border terriër is een intelligente hond met een zelfstandig karakter. Het ras staat bekend als aanhankelijk en vriendelijk. De border terriër is een allemansvriend die snel vrienden wordt met vreemden. Ook met kinderen kan deze viervoeter goed overweg. Andere honden die hij niet kent, vindt hij over het algemeen wat minder. Het liefst spendeert de border terriër zoveel mogelijk tijd in het gezelschap van zijn baas. Daar wordt hij dolgelukkig van.
Met de border terriër haal je een actief hondje in huis. Van nature is het een echte jachthond en hij is het jagen nog zeker niet verleerd. Een hondensport als jachttraining past dan ook erg goed bij de border terriër, maar ook agility is een sport deze terriër graag samen met zijn baas beoefent. Wanneer hij voldoende uitdaging krijgt, is hij binnenshuis vrij rustig. Wel zal hij blaffen wanneer er bezoek voor de deur staat.
Door zijn jachtinstinct gaat de border terriër graag achter (kleinere) dieren aan. Ook voor buurtkatten kan hij een gevaar vormen. Het is dan ook geen hond die je zomaar overal los kunt laten lopen. In huis wonen met een kat gaat meestal wel goed, mits de terriër goed is gesocaliseerd. Deze viervoeter is intelligent en vindt het leuk om te trainen. Wel kan hij af en toe flink eigenwijs zijn en zijn eigen keuzes maken. Een consequente opvoeding met een positieve trainingsmethode past het beste bij deze viervoeter.
Geschiedenis
De border terriër is afkomstig uit het grensgebied tussen Engeland en Schotland. Dit verklaart ook de naam ‘border’. Border terriërs werden hier onder andere gebruikt voor de jacht op vossen. Eerst was de jacht op vossen een noodzaak om het vee van de boeren en herders te beschermen. In de negentiende eeuw werd de vossenjacht een populaire sport onder de adel.
Met jagers te paard en andere jachthonden gingen de terriërs op pad. Wanneer een vos zijn burcht in schoot was het de taak van de border terriër om de vos achterna te gaan en hem weg te jagen uit zijn burcht. Zo kon de jacht worden voortgezet en de vos uiteindelijk gedood. Het ras is in 1920 officieel erkend door de Briste kennelclub.
Verzorging en gezondheid
De ruwharige vacht van de border terriër bestaat uit een wollige ondervacht en een ruwe bovenvacht. Het is voldoende om de vacht wekelijks te borstelen. Wel moet de vacht zo’n twee keer per jaar geplukt worden om de dode haren te verwijderen. Je kunt dit zelf doen of even een bezoek aan de trimsalon brengen met de hond. Houd verder de oren, ogen en het gebit goed schoon om ontstekingen te voorkomen.
Bij het ras komen een aantal erfelijke aandoeningen voor, waaronder het Canine Epileptoid Cramping Syndrome (CECS) en het Shaking Puppy Syndrome (SPS). Vraag bij aanschaf van een border terriër puppy altijd aan de fokker op welke erfelijke aandoeningen de ouderdieren zijn getest en of hier papieren van zijn.