Sint Bernard

Gewicht

55 – 82 kilo

Hoogte

65 – 90 cm

Leeftijd

8 – 10 jaar

FCI Rasgroep 2

Pinschers, Schnauzers, Molossers en Sennenhonden

Gewicht

55 – 82 kilo

Schofthoogte

Hoogte

65 – 90 cm

Leeftijd

8 – 10 jaar

Karakter

De Sint Bernard is een kalme hond met een vriendelijk karakter. Het ras staat bekend als grote kindervriend en wordt door kinderen vaak gezien als grote knuffelbeer. Het is echter wel belangrijk dat deze gigant door kinderen met respect behandeld wordt. Ook met andere honden en huisdieren gaat de Sint Bernard goed om.

Sint bernard rust uit op grasveld.

Deze grote vriendelijke reus is een zeer goede waakhond en zal zijn gezin beschermen als er gevaar dreigt. Hij voelt het goed aan als een lid van het gezin niet goed in zijn of haar vel zit en wilt dan graag troost bieden. Hoewel de hond van nature een rustig temperament heeft, vindt hij het leuk om te spelen. Ook maakt hij graag lange wandelingen.

De Sint Bernard is erg aanhankelijk en spendeert het liefst zoveel mogelijk tijd met zijn baas en het gezin. Tegenover vreemden is hij ietwat terughoudend. Deze hond heeft baat bij een consequente opvoeding, want hij kan soms behoorlijk koppig zijn. De Sint Bernard denkt graag met je mee en is in staat zelfstandig beslissingen te maken.

Geschiedenis

De Sint Bernard komt oorspronkelijk uit Zwitserland. In de elfde eeuw werd door de monnik Bernard of Menthon een klooster en hospitium gesticht op de bergpas tussen Zwitserland en Italië op 2468 meter hoogte. Pelgrims die het moeilijk begaanbare terrein moesten trotseren om in Rome te geraken, maakten dankbaar gebruik van het toevluchtsoord van de monniken. Het is bekend dat de monniken vanaf de zeventiende eeuw grote mastiff-achtige berghonden hielden voor bewaking en bescherming van hun gasten. Deze honden stamden af van grote boerenhonden en mogelijk hebben later ook de newfoundlander en andere grote langharige honden een rol gespeeld in de ontwikkeling van het ras.

Sint Bernard op een berg.

Op de bergpas werden reizigers regelmatig overvallen door zware sneeuwstormen. Zij raakten hierdoor verdwaald en soms gewond. De monniken besloten de honden daarom in te zetten als reddingshonden. De honden kregen de taak om reizigers uit de sneeuw te graven en terug naar het hospitium te begeleiden. Als een reiziger gewond was geraakt, hield één hond hem warm, terwijl de andere honden de monniken waarschuwden. De honden hebben zo het leven van een behoorlijk aantal mensen gered. De beroemdste reddingshond is ‘Barry’. Barry leefde van 1800 tot 1814 en redde het leven van meer dan 40 mensen. Zijn lichaam is zelfs te bezichtigen in het Nationaal Historisch Museum in het Zwitserse Bern.

Pas in de negentiende eeuw werden de eerste nestjes van deze bijzondere reddingshonden buiten het hospitium geboren. Het ras werd enorm populair en in 1887 werd de Sint Bernard officieel als Zwitsers ras erkend.

Weten hoe de Sint Bernard er rond 1935 uitzag? Bekijk deze video:

Gezondheid en verzorging

Het is aan te raden om de vacht van de Sint Bernard dagelijks te borstelen met een harde borstel om klitten te voorkomen. Kammen hoeft slechts één keer per week te gebeuren. Houd de oren, ogen en het gebit goed schoon om ontstekingen te voorkomen.

Sint Bernard puppy in het gras.

Het ras kent een aantal erfelijke aandoeningen, waaronder heupdysplasie, elleboogdysplasie, epilepsie en de oogaandoeningen entropion en ectropion. Daarnaast zijn grote hondenrassen extra gevoelig voor maagtorsie. Vraag bij de aanschaf van een pup altijd aan de fokker of de ouderdieren zijn onderzocht en vrij zijn bevonden van aandoeningen die erfelijk kunnen zijn.

Beeld: Pixabay / Depositphotos

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven